«عاشورا» را نمی‌توان با هیچ هنری به خوبی «نگارگری» نمایش داد
تاریخ انتشار: ۲۱ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۹۹۱۸۹۲
امیرحسین آقامیری هنرمند نگارگر در گفتگو با خبرنگار مهر درباره نگارگری عاشورایی و اینکه این نوع نگارگری چقدر قابلیت کار دارد و چقدر نگاه جهانی می‌توان به آن داشت، بیان کرد: اولاً اینکه نگارگری ما از دو فرهنگ غنی ایرانی و اسلامی بر آمده است؛ یعنی نگارگری ما بعد از ظهور اسلام و ورود تفکر اسلامی به فرهنگ ما به شدت تحت تأثیر مضامین و شعائر دینی قرار گرفته است، به طوری که آثاری را که زیر مجموعه نگارگری هستند و در این زمینه ساخته می‌شوند، به عنوان هنرهای اسلامی می‌شناسند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی گفت: هر چقدر بتوانیم ارزش‌های دینی و درونی خودمان را پالایش کنیم و آنها را به نمایش بگذاریم به همان اندازه در کارمان موفق خواهیم بود. از آنجایی که من، هنر را آینه درون انسان می‌دانم، همیشه به هنرجویانم می‌گویم که اگر می‌خواهید در کارهای مذهبی و یا هر زمینه‌ای موفق باشید، باید درونتان را پالایش کنید؛ یعنی پلیدی‌ها و پلشتی‌ها را از درونتان پاک کنید و هر اندازه که درون خویش را پاک کنید، نور و جلوه کار شما بیشتر می‌شود و در آن زمینه موفق‌تر خواهید بود و باید بتوانید ارتباط و اتصال واقعی با آن فرهنگ داشته باشید.
آقامیری تصریح کرد: نمی‌توانم به فراخور شرایط زمانی و موقعیتی که در آن قرار دارم و کار می‌کنم، وارد ساخت کار مذهبی بشوم، چرا که یک کار مصنوعی از آب در می‌آید مگر آنکه دلم با آن فضا انس گرفته باشد. هر چقدر بتوانم در این فضا عمیق‌تر شوم، در کاری که انجام می‌دهم به همان اندازه درک بیشتری پیدا می‌شود.
وی که به تازگی ۲ اثر با عنوان‌های «حضرت علی اصغر» و «حضرت ابوالفضل» را در نمایشگاه نگارگری عاشورایی «دلدادگی» به نمایش گذاشته بود، درباره این ۲ اثر و اینکه به‌کارگیری رنگ در این آثار با چه رویکردی صورت گرفته، توضیح داد: چون ارادت خاصی به حضرت ابوالفضل دارم، همیشه دوست داشتم که یک تابلو از ایشان داشته باشم و این تابلو را بیست و یک سال پیش کشیدم. رنگ‌هایی که در این اثر استفاده کردم، سبز و آبی است؛ آبی رنگ آسمان است و سبز هم رنگ رستاخیز، که این رنگ‌ها، رنگ معنوی و قدسی است و فضایی که این رنگ‌ها در کار ایجاد کرده‌اند، به ارزش اثر و حرکت مثبتی که حضرت داشتند کمک زیادی کرده است. همچنین از آنجا که حضرت علی اصغر (ع) در اوج مظلومیت قرار داشتند، تابلوی ایشان را در یک فضای تک رنگ کشیدم و می‌خواستم بگویم به یک بچه شش ماهه هم رحم نکردند و در قسمت بالای تابلو، اشقیا را کشیدم و هیچ چیزی اطراف آنها نیست. فضایی تک رنگ با رنگ‌های نخودی و قهوه‌ای و کرم ایجاد کردم که فضای کربلا و حزن آن را نشان بدهم.
متأسفانه نگارگری ما با توجه به اینکه یک هنر منحصر به فرد در دنیا است، هر چه که ما در داخل داشتیم خارجی‌ها جمع کرده و برده‌اند و صدها کتاب درباره آن نوشته‌اند ولی ما خودمان خیلی به آن بی‌توجهی و بی‌مهری می‌کنیم این هنرمند نگارگر در پاسخ به این پرسش که هنر نگارگری ایرانی به ویژه نگارگری عاشورایی چقدر قابلیت نمایش جهانی دارد و چقدر کم کاری در این مورد صورت گرفته، گفت: متأسفانه نگارگری ما با توجه به اینکه یک هنر منحصر به فرد در دنیا است، هر چه که ما در داخل داشتیم خارجی‌ها جمع کرده و برده‌اند و صدها کتاب درباره آن نوشته‌اند ولی ما خودمان خیلی به آن بی توجهی و بی‌مهری می‌کنیم؛ ضمن اینکه تنها هنر اسلامی، «نگارگری» است یعنی ویژگی‌هایی که در تفکرات اسلامی، مضامین و شعائر دینی ما وجود دارد، هیچکدام شاید در هنرهای دیگر نباشد. شاید هنرهای دیگر مانند نقاشی، موضوعات مذهبی داشته باشد اما نگارگری ساختارش از آن مضامین گرفته شده است؛ اینکه پرسپکتیو ندارد، همه چیز تقارن دارد و در تقارن است که وحدت ایجاد می‌شود. این موارد باعث می‌شود که هنر ما هنر منحصر به فردی باشد ولی متأسفانه ما خودمان نسبت به آن خیلی بی مهر هستیم.
وی درباره ثبت جهانی نگارگری (مینیاتور) نیز بیان کرد: متأسفانه این هنر ما به اسم چهار کشور ثبت شده است در صورتی هنر آنها با هنر ما قابل رقابت نیستند و هر چه دارند از ایران است و آنها از خودشان چیزی نداشتند.
آقامیری در پایان تصریح کرد: بخشی از این اتفاق، بحث سیاست جهانی است که نسبت به ایران جبهه گرفته‌اند و متأسفانه ما خودمان به هنرمان اهمیت نمی‌دهیم و برایش تلاش نمی‌کنیم. ما باید قبل از ثبت کردن هنر مینیاتور توسط کشورهای دیگر، تبلیغات وسیعی در دنیا انجام می‌دادیم تا اجازه این کار به آنها داده نشود. بنابراین تا زمانی که ما به هنر و هنرمندان خودی بی مهری می‌کنیم طبیعی است که آنها رقابت را می‌برند.
کد خبر 5587032منبع: مهر
کلیدواژه: هنر نگارگری حوزه هنری عاشورا محرم 1401 اربعین 1401 کنار قدم های جابر تئاتر ایران کارگردان تئاتر فیلم کوتاه هنرمندان تئاتر فیلم سینمایی اربعین حسینی کنار قدم های جابر جشنواره فیلم ونیز عکاسی تماشاخانه ایرانشهر شبکه دو سیما بازیگر سینما اداره کل هنرهای نمایشی شبکه افق نگارگری ما ما خودمان رنگ ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۹۹۱۸۹۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
یک فرد را در چه سنی می‌توان «پیر» دانست؟
به گزارش صدای ایران از یورونیوز،تیمی از دانشمندان آلمان، ایالات متحده آمریکا و لوکزامبورگ داده‌های بیش از ۱۴ هزار نفر را که در یک تحقیق طولانی‌مدت شرکت کرده بودند، مورد بررسی قرار دادند.
شرکت‌کنندگان در این تحقیق بین سال‌های ۱۹۱۱ تا ۱۹۷۴ میلادی به دنیا آمده و متعلق به نسل‌های مختلف بودند. این افراد که بین ۴۰ تا ۱۰۰ سال داشتند، طی یک دوره زمانی ۲۵ ساله به ۸ پرسش پاسخ می‌دادند.
یکی از سوالات اصلی این بود که «در چه سنی کسی را پیر توصیف می‌کنید؟»
متولدین سال ۱۹۱۱ میلادی در پاسخ به این سوال گفتند که پیری به طور متوسط در سن ۷۱ سالگی شروع می‌شود؛ و هنگامی که همین پرسش از متولدین سال ۱۹۵۶ میلادی پرسیده شد که اکنون به سن ۶۵ سالگی رسیده بودند، آنها آستانه پیری را سه سال دیرتر دانستند و ۷۴ سالگی اعلام کردند.
مارکوس وتشتاین، عضو این تیم تحقیق در گزارشی می‌نویسد: «امید به زندگی افزایش یافته است و برخی از جنبه‌های سلامت نیز در طول زمان بهبود یافته است؛ به طوری که افراد در سنین خاصی که در گذشته پیر محسوب می‌شدند، اکنون دیگر مسن تلقی نمی‌شوند.»
همین روند در سطح فردی نیز مشاهده شد. بگونه‌ای که هر شرکت کننده پس از چهار یا پنج سال مسن‌تر شدن، تخمینش را برای شروع سالمندی یک سال افزایش می‌داد. زنان نیز آستانه پیری را بطور متوسط حدود دو سال دیرتر از مردان درنظر می‌گرفتند.
فاکتور‌های دیگری نیز وجود داشتند که بر تخمین فردی افراد تأثیر می‌گذاشتند؛ مثلا افرادی که مشکل سلامتی داشتند، تنهاتر بودند یا «احساس می‌کردند» مسن‌تر هستند، عموماً معتقد بودند مرحله کهولت زودتر شروع می‌شود.
به گزارش یورونیوز، البته این مطالعه دارای محدودیت‌هایی نیز بود؛ از جمله اینکه شرکت‌کنندگان همگی از یک کشور یعنی آلمان بودند. همچنین این احتمال وجود دارد که در فرهنگ‌های غیر اروپایی، «پیری» به گونه‌ای متفاوت دیده و توصیف شود.
در عصر حاضر، انسان‌ها طولانی‌تر از همیشه زندگی می‌کنند و با ادامه بهبود کیفیت زندگی و سلامت، احتمالا رسیدن به یکصدمین سالگرد زندگی بسیار رایج‌تر خواهد شد؛ به طوری که مردم شروع به طرح این سوال می‌کنند که آیا برای زندگی انسان محدودیتی وجود دارد یا خیر.
دستگیری ۴ متهم اصلی پرونده مفقودی یسنا کودک کلالهای